Rekrutacja na studia podyplomowe dla nauczycieli z EDUKACJI ZDROWOTNEJ: kliknij tutaj
Celem trzysemestralnych kwalifikacyjnych studiów podyplomowych jest rozwój wiedzy oraz nabycie kompetencji do prowadzenia edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością intelektualną.
W poprzednich latach proponowane studia kwalifikacyjne dla nauczycieli nazywane były oligofrenopedagogiką. Współczesny nurt edukacji, na bazie postępów wiedzy w omawianym zakresie, spowodował zmianę nazwy studiów na „Edukacja i Rehabilitacja Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną”, co znajduje odzwierciedlenie w najnowszych rozporządzeniach Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.
W Polsce dostęp osób z niepełnosprawnością intelektualną do edukacji włączającej, rehabilitacji i jakiegokolwiek zatrudnienia jest nadal ograniczony w sposób znaczny. Większość dzieci z niepełnosprawnością intelektualną kształci się w segregacyjnych placówkach specjalnych i pozbawiona jest możliwości uczęszczania do szkół ogólnodostępnych. Pozytywnym zjawiskiem jest zwiększająca się liczba dzieci z niepełnosprawnością intelektualną uczęszczających do szkół integracyjnych, gdzie dzieci z niepełnosprawnością uczą się razem z pełnosprawnymi rówieśnikami. Niestety, obecnie liczba tych szkół jest niewystarczająca w stosunku do potrzeb. Uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną kończą szkoły bez umiejętności niezbędnych do uzyskania zatrudnienia.
Nadrzędnym celem rehabilitacji społecznej jest możliwie pełne włączenie osób z niepełnosprawnością intelektualną, we wszystkie przejawy życia społecznego, aby osoba ta faktycznie była i czuła się wartościowym członkiem społeczeństwa, mogącym korzystać z dóbr i osiągnięć kultury, cywilizacji, jak też mogącym włączyć się w ich tworzenie. Realizacja procesu rehabilitacji społecznej oraz medycznej stawia określone wymagania zarówno osobie niepełnosprawnej, jak i społeczeństwu; osoba niepełnosprawna musi bowiem przystosować się do wymogów życia społecznego poprzez opanowanie umiejętności funkcjonowania w sytuacjach społecznych, zaś społeczeństwo powinno stworzyć społeczne warunki integracji, tj. znieść wszelkie bariery utrudniające włączenie się osoby niepełnosprawnej w życie społeczne.
Osoby z niepełnosprawnością intelektualną spotykają się nadal z silnymi uprzedzeniami i stygmatyzacją w całej Europie, a liczne bariery sprawiają, że nie mogą one w pełni korzystać z przysługujących im fundamentalnych praw człowieka. Wprowadzanie pozytywnych zmian utrudnia powszechna i mocno zakorzeniona dyskryminacja osób z niepełnosprawnością intelektualną. Zapewnienie rzeczywistego dostępu do edukacji i zatrudnienia osobom z niepełnosprawnością intelektualną jest podstawowym warunkiem, by mogły one żyć i pracować w społeczeństwie jak równoprawni obywatele.